Een levenswerkboek van drie Sintivrouwen
Het is 74 jaar geleden, in 1944, dat 245 Sinti naar Auschwitz zijn getransporteerd. Slecht 31 volwassen zijn teruggekeerd. Onder de slachtoffers ‘drie zussen van mama en hun gezinnen’ zo vertellen de drie Sintivrouwen in dit boekje.
74 jaar benadert de leeftijd van de oudste van deze Sintivrouwen. ‘Zo dicht ligt de oorlog nog achter ons’ zeggen zij. Zij spreken hun gezamenlijke zorg uit over de ontwikkelingen van de situatie waarin de Sinti anno 2018 zich bevinden. Terugkijkend zijn zij verbaasd dat zij, in tegenstelling tot de burgerbevolking in Nederland, maar zo weinig vooruitgang hebben geboekt. Zij zien hun cultuur niet groeien, maar langzaamaan achteruit gaan.
Kijkend naar hun de kinderen en hun gezinnen zien zij stilstand in hun ontwikkeling. In dit boekje vertellen zij hierover en verzuchten ze meermalen dat zij hun kinderen niet zo willen, niet zo kunnen, achterlaten.
Zij doen daarom een dringend beroep op de landelijke en de lokale overheden. Ze vragen om hulp en bijstand omdat ze ondervinden dat zij het op eigen kracht niet meer redden.
Ten slotte roeren zij het pijnlijke onderwerp aan dat zij, hoewel recht hebbend op de WuV-uitkering, op onverklaarbare wijze hiervan zijn uitgesloten. ‘Door de WuV-uitkering zouden wij het beter gehad hebben en dat zou zeker zijn weerklank hebben gevonden in het leven van onze kinderen’ stellen zij.
Het levenswerkboek biedt handvatten voor nieuwe projecten op het gebied van cultuur, welzijn en werkgelegenheid; speciaal voor dertigers en hun jonge gezinnen.
Een uitgave van Stichting Media PWN Emmaplein 19 C - 5211 VZ ‘s-Hertogenbosch
2018 - 32 pagina’s - € 5,00 per ex.
